
ژوزه ماریا ده کئيروش
1845- 1900، پرتغالی
ژوزه ماریا ده اسا ده کئیروش رماننویس، پسر نامشروع یک قاضی بود. او به عنوان جوانی که از عقبماندگی و بیعدالتی جامعهی پرتغال عصبانی شده بود، برای اصلاحات سیاسی مبارزه کرد. در ۱۸۷۲ به خدمات کنسولی پیوست و از آن به بعد در خارج از کشور، بیشتر در انگلستان و فرانسه زندگی کرد. رمانهای او که به شدت تحت تأثیر مکتب طبیعتگرایی امیل زولا قرار داشتند تصویری طعنهآمیز و بیرحمانه از رذیلتها و ریاکاریهای طبقه حاکم پرتغال ارائه میدهند. «جنایت پدر آمارو» که ماندگارترین اثر اوست، به ماجرای وحشتناک یک کشیش و یکی از اعضای کلیسایش در یک شهرستان میپردازد. «پسر عمو بازیلیو» از یک زن زناکار میگوید که معشوقش از او سوءاستفاده کرده و خدمتکارش از او باج گرفته است. «خانوادهی مایا» یک حماسهی خانوادگی است که ماجراهایش در لیسبون اتفاق میافتد. نویسنده در این کتاب از زنای با محارم به عنوان نمادی برای نشان دادن افول اشراف پرتغالی استفاده میکند. دست آخر كئيروش در پاریس درگذشت، زیرا از مدتها قبل آرزوی اصلاح سرزمین مادری خود را رها کرده بود.
آثار کلیدی: «جنایت پدر آمارو» 1875، «خانواده مايا» 1888، «خاندان مشهور راميرش» 1900
دیدگاه خود را بنویسید